-
1 zawa|dzać2
impf vi (przeszkadzać) to hamper vt (komuś sb); to impede vt (komuś sb)- długa suknia zawadzała jej w tańcu the long dress got in her way when she was dancing- leżący gruz zawadzał w przejściu the debris blocked the way- spokojny człowiek, nikomu nie zawadzał a quiet man, never got in anybody’s way■ nie zawadzi poradzić się kogoś it won’t do any harm to ask sb’s advice- ostrożność nigdy nie zawadzi you can’t be too carefulThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zawa|dzać2
См. также в других словарях:
zawadzić — dk VIa, zawadzićdzę, zawadzićdzisz, zawadzićwadź, zawadzićdził zawadzać ndk I, zawadzićam, zawadzićasz, zawadzićają, zawadzićaj, zawadzićał 1. «potrącić coś, zaczepić (czymś) o coś» Zawadzić o krzesło. Zawadzić nogą o kamień. 2. częściej ndk «być … Słownik języka polskiego
